Komşumuz Haluş
Kar yağmıştı geçen yıl sadece bir gün… İşte o gün kırk yıllık dostumuz, komşumuz Haluş aramızdan ayrılıp melekler diyarına göçtü… Melekler diyarına göçtüğünü nereden mi biliyoruz? Biliyoruz çünkü o bir melekti… Rahatsızlığı sebebiyle doksan yıllık ömrünün son 3 yılını evden, son bir yılını ise neredeyse yataktan çıkmadan geçirmesine rağmen hiçbir gün sızlandığını duymadık. Hiçbir şeyden şikâyet ettiğine şahit olmadık. Kimseyi üzdüğünü, kırdığını duymadık. Hayatını tüm olumsuzlukları görmezden gelerek hep iyi yönünden alarak şen şakrak geçirmişti. Şık ve süslü bir kadındı Haluş. Yaşı ve yataktan çıkamaz olması bile süsüne engel değildi. Küpesiz bir adım atmazdı. Fuşya ojeleri her daim tırnaklarını süslerdi Son günlerinde de pek farklı değildi. Yine süslüydü. Az konuştuğu halde gülümsemesi eksik değildi. Çocukları bir an olsun yalnız bırakmadılar onu… Hep bir şey istese de yapsak diye beklediler ama o istemedi. Kendi sessiz, mutlu dünyasının içinden uçup gidiverdi. Tatlıya düşmüştü epeydir. Pek bir şey yemek istemiyordu, ancak tabağına sevdiği bir yemeği yanına da ya badem şekeri ya da pişmaniye veya beze benzeri şeyler koyduğunuzda iki üç lokma yiyordu. O günlerde en sevdiği kuru köfteyi bile reçele batırarak yediğini görmüşümdür. Yıllarca severek yediğimiz, Haluş ’un mücveri, Çerkez tavuğu, unutulmaz nohutlu işkembesi, kuru köftesi ve güllacının tarifi sırası geldikçe bu sayfalarda yerini alacak.
Bugün o kar yağan günün yıldönümü ve biz tüm sevenleri onu anmak için bir aradayız. Herkes onun sevdiği şeyleri yaptı, getirdi. Şimdi girip bir irmik helvası kavurma zamanı.
Nur içinde yat sevgili komşumuz… Seni hep şık ve mutlu hatırlayacağız.
İRMİK HELVASI
Geleneklerimize göre aramızdan ayrılanların ardından, onun ruhu için helva kavrulur. Kimi sütlü yapar kimi sade suya, kimi şöyle, kimi böyle! Amaç aynıdır. Bugünkü tarif, annemin kuzeninden.
MALZEME
1 paket irmik (mümkünse iri tanelisinden)
250 gr tereyağı (veya margarin)
750 ml. süt
3 su bardağı toz şeker
İstenen miktarda dolma fıstığı
Eskiden bakır tencere kullanıldığında helvanın tadı bir başka olurmuş, hatırınızda olsun!!!!
Bir tencereye irmik ve dolma fıstığını koyup çok kısık ateşte, fıstıklar kızarana irmik iyice pembeleşene kadar, yani aşağı yukarı 45 dakika sürekli karıştırarak kavuruyoruz. Bu arada bir başka tencerede süt şeker ve yağı birlikte kaynatıyoruz. İrmik istediğimiz kıvama geldiğinde her iki tencerenin de altını kapatıyor ve dikkatlice (üzerimize sıçramayacak şekilde) sütlü karışımı irmik tenceresine boşaltıyoruz ve hemen kapağını kapatıyoruz. Tencerenin fokurdaması azalınca kapağı açarak helvayı bir güzel karıştırıyoruz… Yine kapağı kapatıp dinlenmeye bırakıyoruz.
Eğer helvanızın kalıp gibi olmasını istiyorsanız o zaman süt miktarını biraz artırmanız iyi olur…
Sadece keyifli sofralar için helva kavurmanızı dilerim!
mutfak penceremden 
Şimdiiiiii…,. arkadaşım ben buraya neler yazacağım, duygularımı nasıl ifade edeceğim bilemiyorum. Canım annem Haluş’um için satırlara döktüğün ve eminimki herkesin aynı hisleri paylaştığı duyguların için teşekkür ederim.. Nurlar içinde yatsın inşallah.. Gelelim
yukarıda tarfini verdiğin irmik helvasına…ben ne diyeyim, yapın yapın yiyin ama iyi ve güzel günlerde .. ellerine sağlık can dostum……
teşekkürler canım
Sevgili Haluş, nur içinde yatsın. Onun ruhu ve sevdiği yemekler bizim için hayatın ‘tadı’ olsun. Işılcım…teşekkürler. Bu helva’yı hemen deneyeceğim senin tarifinle…ve bundan sonra yemek pişirmeden önce buraya bir göz atmayı unutmayacağım…
Çok teşekkürler,nazik beğenileriniz için.Beni takip edin bakın daha neler gelecek.
Merhaba, Zafer bey hafta başında MUTFAK PENCEREMDEN’i takip et dediğinden beri her sabah “acaba bugün Işıl Hanım ne paylaşacak?” diye dört gözle bekliyorum… Babamın vefatı sırasında ilk irmik helvasını bilmeden, daha doğrusu annemden gördüğüm, aklımda kaldığı şekilde, aynen anlattığınız gibi yapmıştım. Kavrulmuş irmikle sütlü karışımı birbirine kararken içine biraz rende limon kabuğu, biraz da rende portakal kabuğu atmıştım. O gün bugündür her yaptığım helvada mutlaka bu meyva kabuklarını ilave ederim; çok güzel bir koku verir… Tavsiye ederim… Siz de deneyin… Beğeneceksiniz… Yeni tarifleri ve en önemlisi hikayeleri dört gözle bekliyorum. Sevgiler, Deniz
Çok teşekkürler,ben de önerinizi deneyeceğim.Sevgiler
Böyle güzel bir tatlı çeşidini neden ölüm gibi üzücü ve yıkıcı bir durumla bağdaştırmışız hiç anlamam. Millet olarak mutlu olmayı kendimize çok görüyoruz sanırım.
Çok doğru….ben de o yüzden sizin helvelarınızın güzel amaçlarla birleşmesini
dieledim. Keyifli sofralar….
Bunun “mutluluğu çok görmek” ile ilgisi yok aslında. Eski bir gelenek bu; sadece Türkler’e özgü de değil. Bilirsiniz, taziye ziyaretleri, cenaze törenleri kalabalıktır ve çok çeşitli yerlerden, uzaklardan insanlar gelir. Özellikle benzeri helvalar pişirilir ki hem kolay malzemeler olsun hem de yiyenlere enerji verebilsin diye 🙂 Ölümü üzücü görmek aslında bakış açımızla ilintili bir durum belki de… Üzücü olan, peşinden gelen hasret sanki… Tatlıyı seven Haluş hanımı uğurlamanın en “tatlı” yolu işte 🙂 ruhuna değmiştir… sevgiler…
Aynı düşüncedeyim, sayfalarım arasında ” gidenlere” olan özlemi böylece hafiflettiğime siz de şahit olacaksınız. Teşekkürler güzel yorumlarınıza.
🙂 Sık sık ziyaret edeceğim.
İnsanı rutinden çıkartıp hayatın sadece bir nefesten ibaret olduğunu hatırlatan, dünü, bugünü ve yarını düşündüren bir tat bir sembol … O yüzden belki iyi günlerde de yense bizi hüzünlendirebilir helva. Özlem duyduğumuz yakınlarımızı hatırlatabilir… Böyle ulvî bir görevi vardır bu tatlının… Işıl hanım da bu tatlıyı hakkını vererek “ağır ağır”, “sabır”la ve ustalıkla pişirir…
Bu usulü deneyeceklere şimdiden afiyet olsun…
Sevgili komşumuz pamuk teyzemiz Haluş’umuz da nur içinde yatsın
canım,andık pamuk Haluşu,helvada muhteşemdi.